Parafia Szewna należy do jednej z najstarszych parafii tutejszej okolicy, została erygowana przed rokiem 1326 i należał do niej cały teren obecnego Ostrowca Świętokrzyskiego. Do XV w. był to kościół drewniany, który został rozebrany a na jego miejsce wybudowany murowany. Ten został zniszczony, podobnie jak cała wieś, podczas najazdu szwedzkiego. Obecna budowla, której fundatorem był w 1746 r. proboszcz parafii szewieńskiej ks. Sebastian Pisulewski, została wzniesiona w latach 1755-77 przez jezuickiego architekta ks. Józefa Karśnickiego. Ma budowę bazylikową w stylu późno - barokowym w nawiązaniu do świątyni jerozolimskiej (Santa Sanctorum). Kościół zbudowany jest częściowo z kamienia i częściowo z cegły. Cały kompleks architektoniczny stanowi zabytek wysokiej klasy w woj. świętokrzyskim. Zdobi go piękny fronton między dwoma bocznymi wieżami, kościół ma trzy nawy, za prezbiterium ośmioboczna rotunda.

W skład całego kompleksu budowlanego, pochodzącego z tego samego okresu co kościół, należy oprócz kościoła: dwie wikarówki, plebania, organistówka, zabytkowe schody, wszystkie z oszczędnym a finezyjnym wystrojem barokowym.

Do parafii należą: miejscowości: Częstocice, Grelec, Jędrzejowice , Podszkodzie, Świrna, Szyby; oraz Szewna (ulice): Armii Krajowej, Armii Ludowej, Boczna, Górna, Graniczna, Kielecka, Plac Kościelny, Krótka, Langiewicza, Młynarska, Słodowa, Słoneczna, Szymańskiego, Trawna, Wąska, Wodąca, Woźniakówka, Zakanale, Zarzecze, Zofiówka, Źródlana; Ostrowiec Świętokrzyski (ulice): Chmielowska, Cicha, Dąbrówki, Górna, Józefówka, Kanałowa, Kwiatowa, Mała, Osadowa, Parkowa, Paulinowska, Podgórze, Prosta, Sadowa, Szewieńska, Świętokrzyska, Traugutta, Żeromskiego. Ogólna liczba mieszkańców w parafii 5680 osób.

Kościół Szewna, założenie architektoniczne 1. Kościół, 2., 3. kaplice,4. wikarówki, 5. plebania
Obiekt w stylu późnego baroku powstał w latach 1775-1777, według projektu i pod nadzorem architekta jezuity, ks. Józefa Karśnickiego (Karsznickiego).Murowany zespół przestrzenno-architektoniczny położony na wydłużonej platformie naturalnego wzgórza opadającego skarpami od północy, wschodu i południa. Zaprojektowany jako racjonalna całość według stosowanej ówcześnie koncepcji wzdłuż osi symetrii. Równoleżnikowa oś symetrii założenia biegnie wzdłuż przez orientowany budynek kościoła otoczony murami z wieku XVII, i dalej ku zachodowi przez podest dwutraktowych (dwuramiennych) schodów, po bokach których umieszczono wikarówki, oraz przez położony na wyższym poziomie ogród i plebanię, zamykającą poprzecznie oś. W podzielonym symetrycznie ogrodzie zaprojektowano modne w baroku partery strzyżonych krzewów. Za plebanią jest obszerny dziedziniec.